۵خواص مهم پیاز که باید بدانید

پیاز تعداد بسیاری از خوراکی ها را خوش طعم می کند.
نظیر: آش ها، خوراکی ها، تخم مرغ، ماهی، گوشت، سبزی ها و غیره
پیاز دارای اثر ضد عفونی کننده و ادرار آور و از بین برنده مسمومیت غذایی است.
پیاز یک گیاه علفی دو ساله یا چند ساله است که از خداد تا مرداد گل می دهد. گونه ای است که در ابتدا در آسیای مرکزی تا جنوب غربی هند کشت می شده است. در شرق و در مدیترانه ای پیاز از زمان های بسیار دور کشت می شده است. امروزه گونه های متعددی از آن در بیشتر نقاط دنیا کشت می شود. در شرق آسیا فقط در محل خود کشت می شود. پیاز از متداول ترین سبزیجات و ادویه جات است که خاصیت دارویی هم دارد. بخش جمع آوری شده برای اهداف دارویی پیاز گیاه می باشد. فقط پیازهای سالم و کاملا رسیده جمع آوری می شوند و بعد از حذف برگ ها در کیسه گونی یا روی تخته های چوبی در حرارت ۳ تا ۵ درجه سانتی گراد و در رطوبت نسبی ۶۰ درصد نکهداری می شوند. از پیاز خشک بندرت استفاده می شود. پیاز بوی تندی دارد و باعث می شود از چشم ها آب بیاید و مزه تند ولی کم شیرین دارد. پیاز حاوی ترکیباتی است که از نظر شیمیایی خیلی شبیه به سیر است. ترکیبات آن حاوی گلیکوزیدهای فلاونوئید، پکتین و گلوکنین ها می باشد. این ترکیبات اثر میکروب کشی دارند و عمل هضم و ترشح صفرا را تحریک کرده و فشار خون را کاهش می دهد. مصرف داخلی آن به شکل های مختلف و همانند سیر است. به عنوان هضم کننده عمل می کند، اشتها را تحریک می کند، قند خون را کاهش می دهد و همچنین خلط آور است. پیاز برای دفع بعضی انگل های روده نیز استفاده می شود. مصرف خارجی آن برای درمان جوش صورت می باشد. کشت و کار پیاز احتمالا از ایتالیا وارد اروپای مرکزی شده است.
پیاز حاوی اسانس های روغنی، قندها، ویتامین ها( مثل آ- ب۱- ب۲- پ پ- ث) و مواد معدنی بخصوص ترکیبات آلی گوگرد که اثر آنتی بیوتیکی دارد می باشد. مواد معدنی موجود در پیاز فعالیت سلولی بدن را زیاد می کند و مواد رنگین موجود در پیاز نیز باعث تحریک سلولهای ترشحی معده شده و در نتیجه موجب زیاد شدن اشتها می شود، پتاسیم موجود در پیاز علاوه بر شستشوی سلولی، خون را نیز از مواد زائد پاک می کند، منیزیم، فسفر، کلسیم و آهن پیاز نیز که به مقدار کافی در آن وجود دارد اثر بسیار مهمی در رشد بدن دارد.
در این سبزی مقداری آنزیم وجود دارد که به این علت خاصیت هضم کنندگی پیاز را زیاد می کند و به این منظور توصیه شده است که به همراه غذاها همیشه از پیاز استفاده نمایید.

موارد استفاده:

از پیاز در تهیه خوراکی هایی نظیر: امام بایلدی- برشت سرد لهستانی- بگارابیگن- پوره نخود- تارت قارچ و پیاز- تاس کباب لوبیا و سبزیجات- خاویار بادمجان- خوراک تره فرنگی- خوراک کدو بادمجان- خوراک لوبیا قرمز تند- دال- سیب زمینی با سس مخصوص- سیب زمینی به روش لیونز- فلفل فرنگی با سس- کشک بادمجان- گل کلم به روش یونانی- خوراک لوبیای سفید- نخود فرنگی به روش فرانسوی- یتیمچه- اشکنه- اشکنه آلبالو- اشکنه گوجه سبز- آش اسفناج- آش اماج- آش انار- آش جو- آش زرشک- آش کدو- آش گندم- آش گوجه- آش ماش- آبگوشت با آب انار- آبگوشت بادمجان- آبگوشت روستا- آبگوشت غوره- آبگوشت گندم- آبگوشت لپه و لیمو عمانی- آبگوشت نعنا جعفری- سوپ بادام زمینی- سوپ برکشایر- سوپ پیاز- سوپ ژولین- سوپ سرد جعفری با یخ گوجه فرنگی- سوپ فرانسوی- سوپ کلم یونانی- سوپ گل کلم- سوپ گوجه فرنگی- سوپ گوجه و پیاز- سوپ هویج و سیب- دلمه- دلمه برگ مو- دلمه برگ مو و سس گوجه فرنگی- دلمه برگ مو با باقلا- دلمه پیاز- دلمه فلفل- دلمه فلفل با ماکارونی- دلمه کلم- دلمه گوجه فرنگی- کوکوی سیب زمینی- کوکوی سیب زمینی با کلم- برنج با مخلوط سبزیجات- پلو اروپایی- پلو تایلندی- پلوی چینی- پلوی یونانی- چلو جمبالایا- دمی باقلا- کته با سبزیجات- مخلوط برنج- خورشت بادمجان- خورشت چغاله بادام- خورشت ریواس- خورشت کاری با قارچ- خورشت ماست- اسپاگتی- املت اسفناج- املت پیاز- املت قارچ- پیتزا پیاز- پیتزا تند سبزیجات- پای سبزیجات- سالاد تند حبوبات- سالاد سیب زمینی- سالاد هندی- گراتن بادمجان- سس اسپانیولی- سس ایتالیایی- سس بشامل- سس سوبیز- سس قهوه ای- سس گوجه فرنگی- سس خامه- حلقه های پیاز فلفلی- پیاز ترشی- ترشی پیاز سفید- ترشی شور پیاز- نان گرد پیازی- پیاز داغ و غیره استفاده به عمل می آید.

خواص مهم پیاز:

پیاز که با نام های سوقان- بصل- سوغان- قوماروس- سوخ- بسیلا و دوقص نیز نامیده می شود، دارای طبع گرم و خشک است.
پیاز دارای خاصیت ضد عفونی کنندگی- رقیق کننده خون- نرم کننده صدا- سنگ آور و تب بر می باشد.
همچنین از آن در مواردی مانند: قند خون- چین و چروک- طپش قلب- بواسیر- بی خوابی- چربی خون- فشار خون- زخم های واریسی- غلظت خون- تصلب شرایین- سنگ کیسه صفرا- ورم پروستات- چسبندگی پلاکت های خون- یبوست- احساس صداهای مبهم در گوش- مکر درد و سرماخوردگی نیز استفاده می نمایند.

مضرات:

۱) افراد گرم مزاج و همچنین اشخاص مبتلا به ورم پروستات- کم خونی- ناراحتی معده- خارش پوستی- بواسیر- و ناراحتی های روده ای، باید در مصرف پیاز احتیاط نمایند.
۲) مصرف زیاد پیاز به طور خام موجب ایجاد سوء هاضمه می شود.
۳) زیاده روی و مصرف بی رویه پیاز موجب حساسیت- خارش پوستی- اسهال- کم خونی- اختلال در حافظه- ضعف دید و ناراحتی معده می شود.

توجه:

الف- پیاز با اینکه به هضم غذا کمک می کند و نفخ را از بین می برد ولی خود آن کمی نفاخ می باشد، برای جلوگیری از نفخ آن توصیه شده است که از مواد قندی استفاده کنید، خوردن کمی قند یا شکر و حتی مکیدن نبات و آب نبات مانع نفخ پیاز می شود.
ب- از پیاز شربتی تهیه می شود که برای سنگ کلیه مفید است، برای تهیه این شربت ۱۰۰ گرم از شیره پیاز خام را با ۴۰۰ گرم آب و مقداری شکر مخلوط نموده و به مصرف می رسانند، شربت مزبور در رفع تسکین دردهای عصبی نیز سودمند است.
ج- پیاز در نزد مردم مصر باستان جزو گیاهان مقدس به شمار می آمد، مردم مغرب زمین نیز یک روز از روزهای مخصوص را به جشن پیاز اختصاص داده بودند.